Gidişinin Rengini Hiç Sevmedim Ben

Ayrýlýk;
Siyah, mat ve biraz da matem..
Gidiþinin rengini hiç sevmedim ki ben.
Kal,
Biraz daha kal yanýmda.
Gözlerinin rengiyle boyansýn umutlarým,
Usta bir ressamýn bakýþlarýyla..

Sevgilim,
Siyaha boyanýyor gökyüzü; kararýyor hava.
Karanlýktan korktuðumu biliyorsun,
Aþkta tasarrufa giderek ýþýklarý elvedayla kapama!
Eðer gidersen hep gece olur dünyada,
Ve sen az parlayan,
Sönmeye yakýn bir yýldýz olursun çok uzaðýmda..
Dilek bile dileyemem,
Hayalini bile kuramam asla..

Sevgilim,
Hava soðuyor; kýþa boyanýyor mevsimler.
Baharý getiren sýcacýk gülüþlerini istiyorum senden,
Geri ver.
Geri dön bana,
Geri dön gittiðin yollarý unutmadan..
Yollara saçtýðýn ben kýrýntýlarýna dön de bir bak,
Rüzgarlar kanlý intiharlara savurmadan..

’Topuklu ayakkabýlarýnla ezdiðin kalbim,
Ayak izlerin.
Üstümden geçtin,
Cesedimi bile çiðnedin..’

Gidiþin modaya uymuyor,
Bak ’severek ayrýlanlar’ var hit þarkýlarda.
Sevgilim, aþkta mýzýkcýlýk çýkartýyorsun.
Sýrf sen sevmiyorsun diye ayrýlmak zorunda kalýyoruz.
Daha doðrusu,
Kalýyorum..

Gidiyorsun,
Ayaklarýn depremi tetikleyen fay hatlarýný harekete geçiriyor;
Yýkýlýyorum..

Gidiyorsun,
Sönmüþ volkanlar tekrar patlýyor yaryüzünde;
Aðlýyorum..

Gidiyorsun..
Gidiþinin rengini hiç sevmiyorum ki,
Ne renk olursa olsun,
Kalýþýna boya beni..

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: