yaþamý ayýk yaþamalýyýz be Ahmet suyun duruluðunu net görmeliyiz berrak bir nehir önümüzden akarken kimileri sarhoþ omuzlarken dünyayý biz sinirleri zýplayacak kadar ayýk
biz böyle oturup kalmazdýk biliyorum yaramaz çocuklar gibiydik durmazdýk durduðumuz yerde daha doðrusu sen öyleydin gönlün de öyle kelebekti ki pýr pýr kanatlý hiç bir çiçekten vazgeçmezdi arýlýðýn kuþ kanatlarýnsa bütün dallarda ve sonsuz gökyüzünde özgürce
daha seni seviyorum demeden seviyorum/a koþardý ayaklarýn her adýmda tay tay duran bebelerin heyecanýyla bilsen de kaçýncý adýmda düþeceðini hep ilk baþtan baþlardýn süzgecinden geçirmeden hayatý
terse akýp gitmiþ sular nasýl kurdun bu bentleri yüzündeki güneþ bile eskitilmiþ su sýzmýyor alnýndan þemsiyesiz ýslanýrdýn yaðmurlarda adýmýn senden kaç adým ilerde yürürdün beyninin sigortalarý atmýþ,elektirik kesik bir noktada donup kalmýþ gözlerin
sana ne oldu be Ahmet sen belini tutarak yürümezdin hep gülerek baþlardýn konuþmaya daha konuþmadan dilinle gözlerin verirdi selâmý
artýk baþka makamlarda geziniyorsun parti marti derken üstüne de çoluk çocuk o gözlerin hâlâ yerinde mi ne gözlerimden ayrýlmak istemiyor
5. 4. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.