KIRGIN ÇAĞRI

I ( Kýrgýn )

Gözlerin öyle sessiz öyle güzel bakardý,
Ve gittin, saçlarýmý beyaz yaðmurlar sardý.

Ellerim usul usul kayarken avucundan,
Dirhem dirhem yaþ aktý gözlerimin ucundan.

Þimdi hayat kýrýlgan, býraktýðýn aþk kadar,
Ruhum yalnýzlýðýmla artýk iki kafadar.

Ýsyana yüz tutuyor; varlýðým, içim dýþým,
Gidiþinle deðiþti, kainata bakýþým.

Yalnýz solan nergisler bil ki adaþým oldu,
Þeyda olmuþ bülbüller tek arkadaþým oldu.

Dolandý yüreðime keder yüklenmiþ sisler,
Gözlerimden dökülür inci inci akisler.

Yönü belli olmayan bir fýrtýna gibiyim,
Yakýlmadan daðýlan renksiz kýna gibiyim.

Aþkýn bir kitap gibi okunuyor içime,
Býraktýðýn anýlar dokunuyor içime.

Gönlüm hayat yolunda aþk aðýna dolaþtý,
Kendime kýrgýnlýðým Kafdaðý’na ulaþtý.

Gözlerinle doluydu, her an andýðým hayat,
Oysa ki bir yalanmýþ, masal sandýðým hayat.

Sarýyor bedenimi benle olan her anýn,
Hala içimde derttir anlamadýðým yanýn.

Öyle bir yerdeyim ki hayat bana çok uzak,
Yokluðunda yaþamým sanki kurulmuþ tuzak.

Ne bir konuþaným var ne konuþtuðum insan
Tanýmadým bilesin gönlünden baþka lisan.

Birer birer dökülür dudaðýmdan türküler,
Bu muzdarip halimi gören her canlý güler.

Bastonlara yük oldu dizimdeki dermaným,
Izdýraba dönüþtü yaþadýðým her aným.

Yýllarýn erittiði dudaðýmýn rengi yok,
Yaþadýðým acýnýn kainatta dengi yok.

Erkenden yaþýyorken aþkýn alametini,
Sonradan anlarmýþsýn her þeyin kýymetini.

II ( Çaðrý )

Derinden bir acýyý tatma boyutundayým,
Desem ki tut elimden desem ki üþüyorum.
Kaþlarýmý dünyaya çatma boyutundayým,
Desem ki içimdeki boþluða düþüyorum.

Desem ki yokluðunda azapta, kederdeyim,
Desem ki þimdi çýk gel býraktýðýn yerdeyim.



Sosyal Medyada Paylaşın: