“Fincanýn Etrafý Yeþil” türküsünü mü dinlesem þimdi, ne etsem?
Elimde kahve fincaný varken ve fincanýn içinde kaderim
Fal tutsam mý tutmasam mý bilemedim, acýyken kahve telvesi
Anneme mi seslensem “gel falýma bak!” diye ve fakat gelir mi ki
Onca yolu teperek ve bata çýka kara topraklara
Hani bir gelse, kapansam dizlerine ve aðlasam
“Çok yorgunum annem!” desem mesela
Gerek kalýr mýydý fal bakmalara?
Garip bir sessizlik, garip bir an ve bir garip hâllerde olan ben
Ve þimdi el kadar bebeðim, kulaðýmda tahta beþik gýcýrtýsý
Annem ninniler söylüyor, kendi dilinde, anlamýyorum ama hoþ geliyor týnýsý
Sonra bir nakaratlýk ara veriyor ve babamdan söz ediyor içli içli
Annem aðlýyor!
Aðlama diyemiyorum, dilim dönmüyor ama basýyorum çýðlýðý
Viyak viyak!
Babam nerede?
Ne zaman uzaklara dalsa gözlerim, özlemim artar bir çift turnaya
Koþa koþa gelir gözlerimden öpmeye içimdeki tüm sýzýlar, annem gibi
Gözlerim ki göçmen kuþlar sýðýnaðý ve Yusufututan kuþlarýnýn
Bir de o küçük kýz çocuðu ki halen sesi kulaklarýmda
“Anne!
Nereye gidiyor bu kuþlar?”
Göçmen kuþlar geçtiðinden beri damýmýzýn üstünden ve bir de
Bir Yusufututan kuþunun
“Yusuf’u tutun! Yusuf’u tutun!” diyemeden daha
Gövdesinden ayrýlan baþýný okþadýðýmýzdan beri, kanlý kanlý
Ýçim dýþým sýzý ve içim dýþým
Yusufututan mezarlýðý…
Bir çift turna gelse þimdi, bir çift turna!
Þöyle gökten süzüle süzüle, nefes nefese
Kanatlarýnýn birinde yaþanmýþlýklarýmýn iyi yaný
Diðerinde yaþanmamýþlýða dair özlemlerin karþýlýðý
Gagalarýnda sevgi
Anadolu tadýnda
Türkü türkü…
Anamdan bir ses gelse mesela dallý güllü pazen entarisi güzelliðinde
Al yazmalar gelse, sarsa bir an da dört bir yanýmý gelincik bahçeleri
Ya da o küçük kýz çocuðunun yeþil lastik çizmelerinin kokusu gelse
Vursa yüreðime “Anne!” diye diye; yüreðim lastik kokusunda ölse
Ama ille de gelse…
Yemin billâh! Kalmaz bir gram yorgunluðum
Ne garip sessizlik
Ne garip an
Ne garip hâllerde ben…
Hayýr!
Hayýr!
Hayýrrr!
Bu kadarla mümkün deðil yorgunluðumun geçmesi
Yalan söyledim…
Daha kara gözlerine kurban olduðum var
Damarýndaki kanýna aklýmý taktýðým
Ve çekip silahý vurasým var
“Yazýmý Kýþa Çevirdin” diye diye
Damarýndaki kaný!
Þimdi,
“Deðmen Benim Gamlý Yaslý Gönlüme” diyesim var
Baharý özlemiþliðim
Üþümüþlüðüm
Kýþ ortasý, duldasýz kalmýþ kuþlar misali
Ölesim var ve avazým çýktýðý kadar baðýrasým!
“Deðme Felek!”
S.Ün-30.03.2012