Aþmaya çalýþýyorum hüznümü nice zamandýr
Diriltmeye öldürdüðüm düþlerimi
Çekip çekip almaya seni dünden ve inadýna
Sevmeye yeniden
Ey yarama dokunan ellerine kurban olduðum!
Düþlerim seninle güzel ve yaþamak
Seninleyim…
Ama korkuyorum
Kör þeytanýn kör gözü
Yine bir þeyler görecek
Ayný zalimlikle
Koparýp alýrken seni düþlerimden
Kýrýlacak diye
kolum kanadým!
Sýrf bu yüzden
Ölümlerden ölüm seçiyorum
Çaðýrýrken seni yeniden
Düþlerime
Sevgiyle…
Hem belli mi olur
Ya çýkagelirse bir yerlerden bir aksilik
Not düþerse yüreðimin üstüne
/adresine ulaþamayan mektuplar gibi/
“Adrese iade” derse
Onca ölüp ölüp dirilmelerden sonra
Ölürse sevmelerim
Kim baðlayacak beni hayata yeniden?
Ýnsaf et...
Vesvese etmekteyim, biliyorum
Yalancý gülüþlü düþlerimin
Yeniden öldüreceðini
Seni ve beni
Seyre koyulurken
Koynuma sýzan gecelerin
Duygusuz ve vurgusuz seviþmelerini
Biraz huzur...
Ne zaman seni anlatmaya kalksam
Ýþte böyle, bildiðin gibi ve herkesin gördüðü
Kesilir sesi soluðu harflerimin
Daðýlýrým
Ýmamesinden ayrýlan tespih taneleri gibi
Daðýlýr cümlelerim dört bir yana
Kýrýk dökük
Elimde kala kala
Nokta ve virgüllerim kalýr
Bir de titremelerim
Solar beti benzi þiirlerimin
Üþürüm...
Ben, en iyisi
Bunlarý yazmamýþ olayým
Sen de okumamýþ ol
Ve en iyisi
Gönlümün alfabesinden
Üç harfi silip gideyim
A
/silindi/
Þ
/silindi/
K
/silindi/
Hay aksi þeytan!
Silinmedi!
Ýzi kaldý
Eskisinden daha derin...
S.Ün-30.03.2012