Geceler' e...

Virâne gönlüme çökünce hazan,
Sarýnýn kastýný arar geceler.
Ýçimde çoðalan alkýmý bozan,
O kadim dostumu sorar geceler.

Çeþm’ im ayazlarda, kalp hazin hazin,
Bu seyrüseferde gezin ha gezin!
Düþünce soluma kuru bir hüzün,
Sýyýrýr postumu dürer geceler.

Ucu yanýk mektup gibi hasretim,
Dinmiyor dumaným, öksüz ve yetim.
Anladým imkansýz düþe ülfetim,
Garabet pistini kurar geceler.

Refika’ m der, dilim dilim dilimdir,
Dilimin ucunda adýn selimdir.
Devriye’ de açan gülce gülümdür,
Desdini desdime verir geceler.

Refika Doðan - Antalya 2012

Devriye = Alýna geri dönmek; Alevi inancýnda tanrýsal ruh/canýn doða süzgecinden geçerek, insanla olgunlaþýp ölümden sonra yine Yaratan’ a, Tanrý’ ya geri dönmesini kapsayan inanç anlayýþý..



Sosyal Medyada Paylaşın:

RefikaDoğan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yıllar... Oğul… (Gülce/Buluşma) Şenkaya' m... Bir Leylâ Masalı (İskoç-Burns stanza ) NUTUK - 1 (Gülce/Bahçe) Bozkırın Ortasından Bir Neşet Ertaş Geçti Yaprak Dökümü Gardaş… ( Gülce/Özge-Zincirbent -Erzurum Şivesiyle ,Öykülü - ) Refika Doğan' ın Gözünden Âşık Kazanoğlu (Gülce/Buluşma) NUTUK-3 (Gülce/Bahçe)