Şiraze
ve sen Þirâze
kalbimin kýrmýzýsý...
nereye baksam siyah
nereye gitsem alaca hicran ve ah
sen Þirâze
kasvetli daðlara bile sulusepken sevda
kirlenmesin diye beyaz çizgilerimiz
Kabe kýlmýþtýn bir mümin kalbini bize
her þey seninle sermest Þirâze
yer ve gökte bir coþku bir neþe
bin yýllýk hasretiyle bir yýlan telaþ içinde
maðarada bir çift güvercin
ve bir örümcek güneþi saklamak için
yaþlý bir rahip yýllarca oniki yaþýnda
bir çocuðu bekliyordu
bir baba açmýþ ellerini semaya dua ederken
bir kardeþ kutsal neþidelerle
kanatlanýyordu göklerin göðüne
bir annenin en güzel düþü
yýldýzlar içinde bir yýldýz ve ayýn ondördü
bütün aþklarýn nihayetinde beklenilen
o sendin Þirâze
tek þeritli dünya
gidenler dönmeyecek
sen dönmeyeceksin bir daha
ve dönmeyeceðini bile bile
uzak zamanlarýn son rýhtýmýnda
kimseyi deðil
kimsesizliðimi bekleyecektim sensizliðin duldalýðýnda
bir hercai, bir lale ve kýrmýzý güller
ki Þirâze, baktýðým her þeyi sana benzetecektim
sonra nisan coþkusuyla bir pazartesi
bütün maviliklerimle sana gelecektim
oysa sen Þirâze
çoktan çekip gitmiþtin aramýzdan
son perdeler indi
varlýðýndan yoksun çaðýn koridorlarýnda
yokluðun yoksulluk olarak yetti bana
oysa bir Ebu Bekir aðlayacaktý içimde
kabullenmeyecektim gidiþini
bir Faruk gibi kükreyecektim
öylesine bir suskuyla deðil
Uhud gibi titreyecekti gönlümün hücreleri
bîzar olacaktým
Osman gibi utanacaktým yokluðunun her nefesinde
gök kubbenin altýnda bir uðultu, bir hengame
ve ben kýrýp döktüðüm, yýkýp geçtiðim
gençliðin buyurgan efsunuyla
nedense suskunluðum hep sana
býraktýðýn gibi kalamadým, kalamadýk Þirâze
en çoðuyla sensizliði hakkettik
ondört asýrlýk bir özlem tufanýnda
seninle baþlayacaktým herþeye
bir elif gibi akacaktým sana
ve uðruna ölünecek sevdayý
bir Üveys gibi yaþatacaktým içimde
oysa sen, sana ait ne varsa alýp gitmiþtin Þirâze
herdem sensizlik çöreklenir üstüme
bir süngü aniden saplanýr böðrüme
bir Hamza sessizliðinde dilim
kalbim Hayberde aslan pençesi
ve atýlmýþlýðým sevgisizlik çölüne
oysa bütün sürgünlüklerim sana Þirâze
hadi tut ellerimizden býrakma
yeniden bir hurma kütüðü gibi
aðlasýn seni kalbimiz
ve yürümek saadet kervanýyla Hiraya
sen gönül mahzenimde zemzem
sen en güzel söz, naz, niyaz ve berceste
sen Þirâze bulduðum bir kevser
Þirâze sen bir mavera
sana susadý kainat
sana ram kâf ve nûn
Þirâze biz aþk dehlizinde deli divane
biz Þirâze en çoðuyla mecburuz sana.
Zafer ÞIK
2012 Ümraniye Belediyesi 8. Geleneksel Naat Temalý Þiir Yarýþmasý Mansiyon Ödülü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.