düþmeye hazýrken bir yaprak,seni aradým
kýraðý dallarýn ucundan
soðuk bir kýþ günü gibi bakardýn
sona erdiðinde sarhoþluklar
son taþlarý da dökerken eteðinden
bir baþkasý sürürdü ayaklarýný
öyle dik sevda arsýzý geçerdin sokaðýmdan
arkanda kalmazdý merhabalarýn
bir gülüþü bile çantana koyup kaçmazken
çýkarýrken yüreðinden bütün kýrmýzý bakýþlarý
bir gülü çiðnemezken dudaðýn
sonuna dek açardým gözlerimi bakardým
kentin sonuna taþýrdýn sarhoþ bacaklarýný
iþte bu diye gösterirdin en yüksek tepelerden
aþaðýlarýn aþaðýsý eylenmiþ aþk iþte bu
kara yazgýlardan geçilmeyen geniþ alný
dünya zehrini içmiþ
daha da ölmemiþ diri aþýk
çetrefil; katlanýlmýþ onca acý,diken örgülü yol
iþte tutsak alýnmak istenilen sevgi ordusu
daha dik adýmlýyor gözyaþlarýný
öyle dik çýkýlýyor dað gibi yalnýzlýklar
ve suyu elektiriði kesik ev
bükmüyor boynunu kaç kez terkediliþ
bir solukta çýkýlýyor yürek atýþý
bir solukta sarýyor kollarýn
bir gülüþün hayalinden çýkarak
tutuyor ellerin ellerimi ,sanki ilk kez
öpüyor gözlerimin gölgesini ,aydýnlýk gölgen
sessizce çýkýyorsun merdivenlerimden
unutturulduðunda sesin ses olduðunu
eski bir þarkýnýn nakaratýnda
takýlýp kalmýþ gibi
gönlümün þarkýsýný gözlerinden okurum
seni bir an görmezsem kederimden ölürüm
ölürüm aþkýna dirilirken bu tüy dokunuþlu can
bu aþka konan selâm, bu kelâm
gözlerinden gözlerime düþen bu yeþil gölge
25. 3 .2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.