elim kolum baðlý
eli kolu baðlý herkesin
tutsak düþünceler
yerin dibine çekiliyor gülümsemek
açmak istemiyor çiçekler
bu yere yaðmak istemiyor yaðmur
bu yer kaba,bu yer aðýr
bu yer kaç külçe altýn
bu yer petrol
en kötüsü bu yer,
bu yer saðýr!
kulak vermiyor bu yer,özgürlük þarkýlarýna
bu yer sýyýrmýþ gerçek örtüsünü
eski tas eski hamam
sanki baþlangýç zamaný kurtuluþun
rütbesini çýkaracak Atatürk
daðýlmýþ parça bölük halk
parça bölük karþý duruþ
yazmaya korktuðumuz devrim
yazmaya korktuðumuz yasaklar memleketi!
ama daðý aþýnca,
geçince karþý köprüyü
sular çaðýldamakta þýrýl þýrýl
kara gölgeli söðütlerin altýndan
yerini bulmada atýlan taþ
hareler yaratmada
ve inmede tepeden minik taþlar da
fýsýldaþan çiçeklerin yanýna
bulmak için arasýný
19. 4. 2011 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.