Dengesizim ! Ya çok üþüyorum ya da çok donuyorum… Dengesizliðim Sana bir de . Ya çok seviyorum ya da hep seviyorum…
Dilediðince deðiþ Sen ! Ýçimde hep ayný yerde duruyorsun… Hiç deðiþtirmiyorsun ki, Arada karalar çalýyorum yüzüne, Arada sözlerini kötüye yoruyorum Ama olmuyor, karalanmýyorsun… Yüreðim aklýyor her defasýnda!
Yüreðin bir uçurum, Geldim de Düþ’tüm… Uçurumun yüksekliðine bakmadan atladým. Ateþ de olsan atlardým. Karanlýk da olsan gömülürdüm biliyorum Sen ne olursan ol, Ben hep “O” olurdum…
Sana geldiðim gün kendimi unuttum ben, Çünkü Sen vardýn artýk, Kendime bir daha ihtiyacým olmayacaktý… Benim Sen’im vardý ! Sana gittiðimde, kendime gelebilir miyim artýk bilemiyorum. Oturduðum taþlar kadar soðuk yüreðim, Elimde çoktandýr unuttuðum içki kadar Sensizliðim…
Dengesizliðim Sana iþte, Haddin(m)den fazla seviyorum, Fazlaca unutuyorum kendimi! Sana kalamýyorum, kendime gelemiyorum… Ýçimdekileri anlatamýyorum, Kendimi anlayamýyorum… Biraz daha fazla sevebilir miyim bilmiyorum !....
(YirmiÜç-Mart-ÝkiBinOnÝki*12:10) Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.