K A M B U R
Ümit verme bana,
Üzme beni boþuna,
Taa geçmiþte kalmýþ
Bu ateþi yakma bir daha.
Belki idealimsin, belki hayalim fakat
Ben sana uyamam. . . tanýma beni
Çünkü kamburum var benim.
Hoþsun güzelsin sýcaksýn lakin
Kamburum’a tahammül edemezsin.
Benim etim, kemiðim, bir parçam o benim.
Beni onsuz onu bensiz düþünemezsin
Onunla doðdum, onunla var oldum.
Hayatýn yükünü onunla taþýdým.
Sen’de girme altýna
Bu yükü sen taþýyamazsýn.
Gözlerim: gözlerini kamaþtýrýyor,
Çok þeyleri göremiyorsun,
Delicesine geliyorsun bana
Beni mutlu ediyorsun.
Her günüm neþe her günüm bayram seninle
Biliyorum bu bayramlar bir gün bitecek.
Bir sis çökecek üstümüze. . . kaybolacaksýn
Çünki kamburum var benim.
Sendeki bu neþe, bu gülüþ
Kusursuz biriyle daha tatlý,
Daha güzel olacak,
Belki bir ömür boyu sürecek.
Ben senin için gülüyor
Kendim için aðlýyorum.
Yazýk . . . çok yazýk,
Sana ayak uyduramýyorum
Çünki Kamburum var benim.
A.Ý.A. 15.11.96
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.