Düþünsene ne çok emek vermiþtik bu sevgiye,
En masumane duygularýmýzdý paylaþtýklarýmýz seninle,
Hani olur ya, belki kayýp zamanlarýn telafisi olur sandým…
Gel gör ki gene yandým, gene yanýldým...
Bir çoban ateþi yakýp sahilde, yakamozlarý izleyecek,
Ehlikeyif yengeçlere gülecektik ve etrafýmýzda uçuþan
Ateþböceklerini koruyacaktýk, kavrulmasýnlar diye ateþten…
Sen çalý çýrpý toplayacaktýn etraftan
Ben ellerimi ýsýtacaktým alazlarda,
Belki hafifçe yanacaktý ellerim ama ne gam,
Gülümseyecektik her göz göze geldikçe...
Sevgimizi gözlerimiz anlatacaktý birbirine…
Hayal bu ya;
Uzatsaydýn ellerini, mesela... Tutmaz mýydým,?
Sevdiðini söylesen... Duymaz mýydým?
Hep yanýmda kal desen... Kalmaz mýydým?
Olmadý iþte bak, olmayýnca olmuyor demek…
Þimdi ben geç kalýþ nedenlerimizi sýralayacaðým,
Sen, henüz geç kalmamýþ olduðumuzu söyleyeceksin,
Ama içimde patlayan volkanlarý, gel de bana sor,
Hatýrlamýyorum ki ne zaman düþmüþtü yüreðime bu kor
Yaktýkça alevleri, vurur gözlerime damla damla
Bana nefes almak lüks olur, senin tebessümün karaborsa…
Bu geç kalýnmýþ yaþamlarýn hikayesinde,
Kavuþmak..?
Belki bir baþka bahara, ona da çok var daha,
Eðer kýsmet olacaksa, bekleriz tüm baharlarý ama
Kim öle, kim kala…
Hatice Ak/14/02/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.