Seni bulduðumda Doðum Günü’m ilan etmiþtim, Çünkü ben aslýnda Seni bulduðumda doðmuþtum… Þimdi Sen gittin ya; Öldüm… Doðduðum gibi öldüm… Doðmanýn da ölmenin de Hak olduðu bir dünya’da, Gelmeni hak edip, gitmeni Hak’etmedim….
Tüm harflerle gelmiþtin aslýnda, Harfleri ilk defa seninle öðreniyordum. Gidiþinde dil’siz kaldým, sus/tum.. Dil’îmi aldý gidiþin… Þimdi hem dil’siz, hem harfsiz, hem kelimesiz kaldým… Bu kadar Suskunluðu hak etmedim…
Hak mýydý geliþin? Hak ise eðer, Gidiþinin adý neydi? Ben hak etmediklerimi yaþýyorsam, Sen hak ettiðini mi yaþýyorsun? Küçük dünya’mý daha da küçültüp yaþanýlmaz bir hal almasý Küçük zannettiðim dünya’nýn Senden sonra büyümesi Neydi bu baþýma gelenler? Senden gidenler, bende kalanlar…
Tam da Sana “Hoþ geldin” derken gittin, Hayata küsmek le barýþmak arasýndayken ben, Tam da gelirmiþ gibi yapmýþken…. Hangisi daha Hak’tý? Senin bensiz kalman mý? Benim Sensiz kalmam mý?
Yazamadýðým tüm cümlelerin baþýnda geliyorsun, Hep virgül sonu cümlelerin, bir türlü noktalayamadýðýmsýn. Tüm otobüsleri kaçýrdým artýk, Tüm yollara uzaðým, tüm þehirlere tuzak… Üflediðin mumun alevinden çok yanmak Hak mýydý?
OnDört-Mart-ÝkiBinOnÝki*17:45 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.