o üç noktayý üst üste koyarak
taþýyýp
sana benzeyen acýlar yokuþundan
aþýracaktým…
dizlerimi kýrýp yavaþlatan
hatýralarýmýn boðazýný sýkýp
nefesim kesen sözlerin
kum gibi doldu gözlerime…
ki
perde perde yalnýzlýk oynatýr hep
kaç nolu mutluluk koltuðum varsa giþesinde
adýna
yüzüne
eline satmýþ olur
seni
sen izletir…
beyaz sayfalarým akýl balið
etrafým siyaha düþmüþ
neyime çocuksu istekler
neyime harf harf hayâller
düþündüm…
sesim
sesim baðýrdý
‘’saçlarý aðarmýþ þarkýlara
büyüyorum
makamlarýný unutup
yalandý de
geç gönlünden…’’
geçmesem
vallahi sorarlardý
sen kimdin
aþk’ý zirveye çýkarýp
insanlara nutuk çekmek kimindi…
otur ey fikrim.