Bir anı defterinin dilinden

Ne zaman baþlamýþtýnýz anýlarýnýzý paylaþmaya benimle
Neler yazmýþtýnýz sayfalarýma neler, neler
Hep baþucunuzdaydým, hep baþýnýzýn üstünde
Bana sevginiz, umutlarýnýz dahil
Hep bir þeyler ekler dururdunuz ürkekçe

Her sabah ilk beni selamladýnýz gülümseyerek
Hep güzel þeyler yoktu belki daðarýnýzda yazacak
Çok hatalarýnýz olmuþtu belki, bilip- bilmeden
Tezatlar da yaþamýþ olmalýsýnýz muhakkak ama
Hiç yalan söylemediniz bana

Kimi zaman sudan sebeplerle kýzdýðýnýz
Küstüðünüz anlar da olmuþtur kuþkusuz
Ama hiç bu denli koyulaþmamýþtý sayfalarým
Hep bembeyazdý, belki de ben öyle görmek istedim

Her gün bir yapraðýmý karalamýþ ama hiç koparmamýþtýnýz
Ne olmuþtu, nasýl olmuþtu yani neydi yanlýþým ki
Beni sizsiz býraktýnýz, sizi anlamaya çalýþýyorum bilesiniz
Sanki böyle olacaðýný en baþta biliyordunuz da
Kendinizi bu sona iyice hazýrlamýþ gibiydiniz

Dert etmeyin lütfen bizler iyi günde de kötü günde de
Ayrýlmaz iyi dostlarýz, sonsuzca sevdik birbirimizi
Hâlâ da sevmekteyiz, demem o ki biraz ara verelim
Son sayfama dip notlarýnýzý düþerken
Ne olur veda sözcükleri söylemeyin


Sosyal Medyada Paylaşın: