MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Siz Bay(an)ım Öldünüz..!
Ömer ÖZTEPE

Siz Bay(an)ım Öldünüz..!



Hani ’ölüm soyut bir kavramdýr’ denilir de..
Ya þu mezar taþlarýna ne demeli?
Hayatýn levazýmatý Malikü’l-Mülk tarafýndan verilir de..
Hayat-ý faniyeye sarf edene ne demeli?





I

Siz bayým öldünüz..! Evet, evet siz..!
Kaç rol daha satýn almak istersiniz?


Ya siz bayan?
Ne tuhaf, sizde ölmüþsünüz..?
Neresinde sahne almak istersiniz
Sil baþtan hayatýn?


Lakin unutmayýn ki;
Sadece birer figüransýnýz.!


Aslýnda zamaný oynuyorsunuz,
Birazda zamana..
Fazla vaktiniz de yok.!


Adem ve Havva’dan sonra
Her gün bir fazla çoðaldýnýz
Oldukça cömertkar davrandýnýz
Hiç figüransýz kalmadý hayat
Üçünüz, beþiniz, dokuzunuz ..
Sahneleri yeterince doldurdunuz.!

II

Nitekim;
Þefkatli bir annenin doðum sancýlarýyla gelmediniz mi dünyaya?
Ýlk ve en tesirli mualliminiz anneniz olmadý mý?
Eee.. sonrasý..
Evet ya sonrasý?
Ne öðrendiniz, ne öðrettiniz,
Ne býraktýnýz?


Ölümler, savaþlar, çirkinlikler
Ve kötülükler..
Kin ve nefret kustunuz adeta..
Sizin eseriniz deðil mi bunlar?


Söyler misiniz.!
Hangi rolde baþarýlý buldunuz kendinizi?


Oysa baktýðýnýz gördüðünüz her nesne
Sevmeyi öðretirken,
Ve üstelik,
Tabiatýn bile sevgilisi varken..
Sevmeyi sevilmeyi öðrenemediniz.!

III

Diyelim ki bayým;
Bir fýrsat daha sunuldu size
Perdenin arasýndan itiliverdiniz sahneye..


Soruyorum þimdi;
Tekerrürden ibaret mi olurdu rolünüz?
Siz ki;
Kapanan bir perdenin öteki yüzünü de gördünüz..


Ya siz bayan?
Uzak durmayýn.!
Sizde buyurun sahneye..


Size de soruyorum;
Þefkatin ateþini söndürecek
Marifetullah’tan baþka bir þeyi aramak mý olurdu cihetiniz?
Ya þehvetinizin ateþini?
Ona arzuladýðýný vermekle mi söndürürdünüz?


Bilmez misin ki,
Ateþe her odun atýldýðýnda alevlenir..

IV

Evet bay(an)ým..!
Sizlerde biliyorsunuz ki;
Hududu tayin edilmiþ hayatýnýzdan
Ne ileri ve ne de geri bir adým atamazsýnýz


Öyleyse..
Gelin hep birlikte
Hiç bitmeyen savaþlarýn gezegeni dünyamýzý deðiþtirelim
Kanla yazýlmasýn çaðlar,
Uykusunda ölen çocuklarla uyanmayalým.!


Tahammülünden âciz,
Takatinden hariç olduðumuz
Tûl-u emel yükünü yüklenmeden,
Ve dahi ikinci bir hayatý beklemeden,
Deðiþtirelim her þeyi..


Önce kendimizden baþlasak mý?
Ne dersiniz?





Onbirmartoniki



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.