ŞİZOFRENİK SANCILAR

(I)
yarýnlarýma düþen hatýralarýn yüzüme bir yansýmasý
ÇOCUKLUÐUM..

saçaðýndan aþaðý depresif gülüþlerimin düþtüðü pencerem,
loþ odalarýn kuzeyinde gün yüzü görmeyen duvarlarým,
densizliði sarmalayan bir masa örtüsü,
ve kandýrýlmýþ düþlerimin yaþandýðý isli tavan arasýnda
tükenmiþ heveslerim..

bir de anam;
biçare babama türlü türlü vesveseleri..
üç beþ çocuðun çýðlýk sesleri arasýnda her sabah tekmeleyerek açtýðým
paslý çivilere tutunmuþ tahta bahçe kapýsý,
ve üç sokak ötesinden duyulan içli gýcýrtý sesi..

(II)

heyhat..! soðuk ölümlerin iniltileri olmuþ asýrlýk evimiz..
tüm hatýrasý ile nadir gülüþlerimin arasýnda yüzyýlýn vebasý gibi
þimdiki yanlýzlýðým..

o vakitlerde yazamýyordum, düþlerim yoktu çünkü
düþeþlerim vardý hayata..
nedeni nedir bilmezdi yürek, bilinmezlerin sýrrýna ermeden,
acýyý dört duvar arasýnda yaþamak sanmýþým..

(III)

þimdi bir kalemin ucuna dökülürken dünlerim,
yürek büyümüþ, acý büyümüþ,
çaresizliðin dibine gizlenmiþ umutlar,
kadehlere sýðmýþ günler, içinde bir beni bulamadan,
ben’i bulduðum yere gizlenmiþ yine yanlýzlýk..

Þizofrenik sancýlara düþmüþ GENÇLÝÐÝM

beni rahat býrakýn..



YEDÝARALIKONBÝR






Sosyal Medyada Paylaşın: