Bir kýþ günün de
karýn yaðýþýný izlerken penceremden
Aklýma sen geldin, caným babam
Cam buðuluydu o günde
Yazdým “özledim seni babam”
Ve durdum düþündüm,
Hani geçen Cuma gelmiþtik
Islanmýþtým kardan ve üþümüþtüm
Karlar senin üzerini örtmüþtü
Acaba soðuk senin tenini de mi bürümüþtü?
Acaba biz uyurken
sýcak, gafil uykularda
halin nicedir oralar da?
Hissediyormusun kar yaðarken
Görebiliyormusun kar tanelerini taþýyan melekleri?
Benimkisi;
Buðularda hasreti paylaþmak
Ulaþamasam da adýný anmak
Hayýrla yad etmek
Rahmet – Ýlahiyi sana istemek..
Yalan etmiþler ;” ayrýlýk ölümden zor “diye
Ölüm asýl, yürekte yanan kor.
Ayrýlýk gibi acýlardan daha zor
Katlanýlmaz; dönülmez gidiþler
Ve tekrarý olmayan bitiþler..
Hayatta bazýlarýna mutlu sonlar kalýr,
Bazýlarýna yetimlik, yalnýzlýklar.
Bazýlarýna da dünyevi, dertler
Kiminede günah ve veballer
Bana kalan hatýran dolu günler..
09-03-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.