Yaðan yaðmur ulaþýr,
Gözlerime ve yüreðime.
Esen yel içimi sýzlatýr.
Yine büründüm yetimliðime.
Gidiþin Ebed’e ebediyyen
Bana yokluðun, acýn hediyen
Anlamýyor sensizliði bilmeyen
Yine büründüm yetimliðime.
Ne kadar gizlese de gözlerim
Akan yaþlar þahidim, çok özlerim
Yok artýk hevesim, düþlerim
Bir tat býrakmadý yetimliðim.
Büründüm iþte yetimliðime
Yandým, kan aðladým sensizliðime.
Umut kalmadý geleceðime
Kýysam olmaz, kýymasam olmaz gençliðime.
Hayat ; doð, yaþa ve öl!
Yaþantým oldu; gül çaðýmda çöl
Ah Azrail! Son versen þu ömrüme
Hep bürünüyorum yetimliðime…
10-03-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.