Canım Babam
Caným Babam
Bu gün Miraç kandili, hem de Cuma,
Bende Kur’an’ýmý aldým geldim sana.
Elimde Kur’an, aðlaya aðlaya
Geldim sana. Oturdum sað yanýna.
Hiç bu kadar aðlamamýþtým, Kur’an okurken,
Çok yalnýz kaldým, sen býrakýp giderken.
Bunun için aðladým, bir yandan ciðerim sýzlarken
Seni özlediðimden, düþündüðümden…kýzdýn mý ben aðlarken?
Evet düþündüm,ben aðlarken kýzdýn mý?
Seni üzmek istemedim, bilmem ki incindin mi?
Ýbrahim (r.a) e dökülen gözyaþlarý gibi akýttým yaþlarýmý,
Hüznümden, sevgimden döktüm anladýn mý?
Ey Rabbim! Gözyaþlarým
Sana yakarýþým, dualarým
Babama zahmet vermesinden sana sýðýnýþlarým,
Kabrine rahmet olarak ulaþsýn babamýn.
Kabir dardýr, karanlýktýr.
Iþýðý, nuru biliriz ki namazdýr.
Okunan dualarý, Kur’anlarý Ona ulaþtýr.
Babamý af et, eksiklerini katýnda tamamlattýr.
Sevdin, sevdirdin Rabbim.
Oldu bana baba, ebedi sevdiðim.
Bana “benim anam” derken yetimliðini hissettiðim
Caným babam sana emanet, yüce Rabbim!
03.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.