MUHTEREM HOCAMA YETİMCE BİR SESLENİŞ

Muhterem Hocam!
Biz hep yetim doðduk,yetim büyüdük
Ve yine yetim kaldýk!
Ýlkin ümmet olarak yetimdik;
Rasulullah’ýn s.a.v olmadýðý,
Acýlarýn sabýrla tadýlýnca cennete götüreceðine inandýðýmýz,
Ve iyi görülen sahte güzelliklerin olduðu bir dünyaya geldik.
Sonra sizin gidiþinizle davamýz da yetim kaldýk;
Sizin gidiþinizle ve daha siz gitmeden,
Davasýnda gömlek deðiþtirenlerle kaldýk!
En sonun da da evlat olarak yetim kaldým!
Babamý da kaybettim, bana bu davayý gösteren
Yaptýðý þakalarýyla bana doðru kimmiþ,
Yalan neymiþ öðreten babamý…

Evet! Muhterem hocam !
Ben sizi ilk önce siyah beyaz televizyonda görmüþtüm,
Babamýn ilk aldýðý kocaman siyah beyaz televizyon.
Babam hep karþýsýna oturur haberleri izlerdi,
Ve siyaseti de severdi.
Hatta bir siyah þapkasý vardý,
Onu takar “kime benziyorum?” derdi.
Bize Ecevit’in taklitini yapardý.
Bazende Tansu Çiller’i görür ;
“Okuyupda þu kadýn kadar olamadýk.” Derdi
Ýçini o an hep bir hüzün bürürdü…

Kýsacasý Hocam!
Siyaset adamlarý onun gözünde hep;
Þakaya alýnacak kadar küçüktü,
Deðersiz, boþuna çaba sarf ediyorlar gibiydi.
Ama siz baþkaydýnýz, deðeriniz büyüktü;
Size laf söylersek çarpýlýrdýk, diye öðretirdi.
Siz sýradan bir siyesetçi deðildiniz,
Sýradan bir alim, hoca da deðil…
Çok farklýydýnýz babamýn gözünde.

Sonralarý sizi bir salonda görmüþtüm,
Týka basa dolu bir salonda..
Tüm bakýþlar size dönüktü
Ve ben çocuk yaþtaydým
O zaman yoktu daha okulumda…
Zamanla tanýdým,sevdim sizi hocam!
Ve en son AGD’nin þube baþkanlarý toplantýsýnda,
Bundan birkaç yýl öncesinde
Görmüþtüm sizi Muhterem Hocam!
Çok yaþlanmýþ, ayakta zor durur olmanýza raðmen,
Kalkýp gelmiþtiniz; yeni bir dünya için,
Bu topraðýn evlatlarý için, dökülen kanlar adýna
Ahlak ve maneviyat çözümleri için, hiç durmazcasýna…
Gelmiþtiniz Hocam!
Hakkýnýzý ödeyemem Muhterem Hocam!
Sözlerinde babamýn tebessümünü
Baþýmý okþayan elinin yumuþaklýðýný
Hissedebilidiðim Hocam!
Haykýrýþýnda dünyada ki mazlumlarýn,
Haksýzlýða uðrayan halkýn acýsýný tadabildiðim Hocam!
Katil siyonist güçlerin oyunlarýný bozan,
Çeþitli projeleriyle nice çiçeklerin açmasýna vesile olan,
Baharý bize en güzel haliyle yaþatmak için mücadele eden Hocam!
En az babamý özlediðim kadar özledim sizi!
En az onu sevdiðim kadar sevdim sizi!
Ve en az bu ümmetin yetim kalan yüreklerinde ki;
Din ve vatan özgürlüðü için çektiði acýyý çekiyorum yokluðunuzla..
Ve Rabbim’den diliyorum ki;
Sizin projeleriniz hayat bulmadan
Biz hayata veda etmeyelim!
Ve istiyorum ki;
Ýslam nurunu tamamlarken biz;
Bu yol ve dava üzerinde sabit bir þekilde
Rahman’a ulaþalým!
Rahman’ýn rahmeti ve selamý üzerinize olsun Hocam!


Sosyal Medyada Paylaşın: