Ruhum çocuk
Ruhum bir cocuk, buyumeyi bilmez,
ve inatcýdýr, asla degiþmez.
Oyle cok seviyorum ki ben o cocugu..
Her daim ogretti bana o mutlulugu..
Minicik ellerini birlestirdi ve bana herseyi farklý bir yonden gosteriverdi..
O cocuk sayesinde vazgecmemeye ogrendim tum hayallerimden..
Caným daraldýgý her anda, durter ve gýdýklar beni hep arada.
Yaramazlýk cok bu cocukta, rahat durmaz ve yorulmaz o aslýnda,
ama icimde oyle heyecan ve mutluluk kattý ki.. o icimdeki buyumeyen cocuk..
umutlarýmý oldurmedim sayesinde,
buyuttum ve yaþattým hep icimde ..
Beraber diktigimiz bir tohumdan kokluyoruz simdi çiçeðimizi her fýrsatta.
Suladýk biz onu arada, gozlerimizden dokulen goz damlacýklarýyla,
ama en cok yuzumuzdeki tebessumle ýsýttýk onu, koruduk her yagmurdan.
O cocugu ben hic uzmem, kavgalý olamam ben onunla, asla istemem..
Oyle seviyorum ki onun gozlerinden bakmaya dunyanýn her yerinde.
Ruhum bir cocuk iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.