Tam þuanda aklýmda kim var bir duþun.. Bulabilirmisin bilmem, Belki orada olmaya duþlersin, ya da sýrtýný donup kacmak istersin. Ara sýra geliyorsun iþte aklýma.. Goruyorum hep seni gecenin karanlýgýnda, savasýrým uykuma giren golgenle arada sýrada.. Uyanýrým hep o an seni arar gozlerim etrafta, bulamayýnca teselli olurum bir sigaranýn dumanýnda.. Aklým basýmdan gidene kadar, dolduruyorum dumaný hep icime.. Cýkamadýn bir turlu gunduz ve gecelerimden. Sigarayý býraksam diyorum o katran izleri kalsa da temizlenir bir gun elbet bedenimden.. Silemedim seni bir turlu þu gonlumden. En olumcul hastalýktan bile betersin.. bedenimden ote bir yerdesin.. kalbimi sokup de cýkartsam, yine gecmez bu yaram.. Belki bir gun omrumden seni gorursem sahilde.. sarýldýgýn biri ile goz goze, derim belki o anda: ,,Bitti artýk bu sevda’. Kendimi farkettirmem asla ben, seni kimselere ezdirtmem.. Cekilirim kabuguma..Ve yaþarým yalnýz dunyamda. Kim bilir, belki boylesi daha iyi benim icin. En azýnda seni bir baskasýnýn kollarýnda gormek huzur verir bana da sonunda.. Ruyalarýmda huzur, hayatýmda sensizligin boþlugu de olsa icimde seni bildigim gibi.. hep bir saf sevgiyle yaþattým ya .. Ne mutlu bana ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif_Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.