MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DENİZ YILDIZI
sahaf

DENİZ YILDIZI



DENÝZ YILDIZI

/kim ister ki ýþýksýz bir lâmba olmayý
kim istemez ki insan gibi yaþamayý?/



senin adýn Melek olsun dendi
ve üç kez Melek Melek Melek
fýsýltýlarýnda kaldý kulaðý
soluðunda daim kalýrken ilk aðlayýþý
yazgýsýnda, “bir garip yolcu” kýldý yaþam onu
böyle baþladý ömrünün acý macerasý…



Ali okulunu bitirdiðinde
gözleri, derileri ve ciðerleri tütün tozu
Cibali’nin iþçileri/nden *Münevver’i tanýdý
onun acýlý bahtýný görmemek için yola koyuldu


güz bastýrdýðýnda ruhuna
topraðýn kucaðýndan kurtulup
kaldýrýma düþen
sen adýna ‘yosma’ denilen Melek
denize kaçarken karanýn aðlarýna tutuldun

tek kanat çýrpmayla
Münevver’in kaderinden sýyýrýrým sanýp kendini
hayatýn oyununa kandýn bir çýrpýda
bulutlara uzanmak mümkün müydü

sen yapayalnýz ardýç aðacý
sýrtýndaki elem yükünün kamburunu
gecenin karanlýðýyla örtüp
bir ölünün bedenini geçiriyorsun üstüne
bu son bu son diye diye
hep ayný hayâlin esiri oluyorsun her gece


“gece sessiz ve karanlýk/yine her þey uyumuþ
bilirim susmayacak, kalbi virânýmdaki kuþ”**


vakitlerin gövermeyen yeþiliyle
yarýnýn uzun bekleyiþi sürüyor gecelerinde
bir nebze deniz kokusu sýzmýyor içine


boþkoydun, kurmuyorsun saatleri artýk
karanlýðý geçemiyorlar nasýlsa
senin için gelecek zaman
sayýlmayacak kadar çok gecikti
coþtukça coþuyor, bahçende acý çiçekleri
onlarla çözüyorsun lâl dilini


suyu bulamayan ateþte
yanýk hayat kokuyor saçlarýn
kara çalýnmýþ gözlerinin
görünmeyen berraðýnda / kartal pençesi ellerin
kanatýyor içindeki ürkek ceylaný


bozuldu dilin her þey gibi
küfürler gýrla
kan izlerini takip eden kurt gibi
bulamadýðýn çocukluðuna
uluyup duruyorsun durma



yol baþka, yordam baþka
adýn baþka artýk
köþe býrakmadýn eþelenmedik
arama, bulamazsýn çocuk gülüþlerini
kirli tenini temizleyen apak ruhun deðiþmedi yalnýz
sen ýssýz koyunda denizine varmak için
ölümüne çýrpýnan bir yýldýz


/“el çek tabip el çek yaram üstünden
sen benim derdime devâ bilmezsin”***/


lâkin biliyorsun, bu dünya düzeninde
kimse hayrýna býrakmayacak seni denize
günbegün çoðalan küllerinle yaþlanacak ruhun



kaçtýðýn/ gelir bulurmuþ insaný bir gün
daðýn ardýný deniz sandýn/yanýldýn
oysa kalbinin sýðmadýðý yerde de deniz olurdu dað
hayattan kaydý silinen k/adýn
sen baþka bir Münevver yarattýn kendi ellerinle


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.