boþ bir sayfa açtým,gül resmi astým
kelebeði çýkardým duvarýn soðukluðundan
kendinden kaçtýn her garda
her içkide, kadýnda sustun bir duvar gibi
islendi soluk badana
resim içinde kaldý
ayçiçeði düþ/lere
hapsettin ömrünü
altedemedin tümsekli kenti
seni yazdým,yaþadým bahçesinde gülün
güldüðüme bakma sen, kelebeði vurdular
bir günü kaçýrdým, hýzla gitti tren
bu yüksek merdivenlerinde nehrin
köprü kapandý
kollarýmý bacaklarýmý toplamaya kalktým
her gün pazartesi baþlangýç,bahar
fýrça,tuval önümde,gül
herkes onun için koþuyor
ne düzgün kent görünürde
26. 1. 1997 / Nazik Gülünay
Bu þiir ayný yýlýn baharýnda Varlýk’ta yayýmlandý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.