Derler ki
Gül bahçesine düþen gül kokar
Ben ölüm tarlasýndan geçtim susuyorum
Zamansýz çirkef bir korku içine düþtüðüm
Usulca yüreðimden çekti içeri
Sessiz bir cenaze eli
Zaman atýndan indim iþte
Sorgunun en çetrefilli yerindeyim
Bir adým ileri iki adým geri
Bekliyorum sanma habersizim geliþinden
Elimde Azrail gülleri
Kinimin sebebi belli
Ondan bu cüretkârlýðým
Sen aldýrma boynumun isyanýna
Heybetimin içi boþ
Alnýmýn yazýsýna biat etmiþim
Üryanda yaþarým bilesin
Geldiðim gibi
Boþuna yakmadým bindiðim gemileri
Yine susarak gel
Daðlarým çok gördü bu karlarý
Bil ki geç de olsa tanýdým
Gelmeyen baharlarý