Hirâ
Kapýna fesleðen koy gözlerim
Bir miski Amber yayýlsýn yeryüzüne
Gönül dehlizinde sakla umutlarýný
Olaki!
Yar düþer rüyana...
Cibril kanatlarýný yere eðdi bu gece
Uyku tene musalla
Üstüne semayý direksiz tutan aþkýna
Etin týrnaða sarýlýþý gibi
Kalk süsle kendini
Gün bayram yerden göðe
Cihana sýðmayan misafirlerin var
Bahtýna kurban
Hirâ...
Oku diyor her caným
Arþý ýslatan yaðmur mu gözlerin?
‘Seni yaratan Rab’binin adýyla oku’
Ümmi bir lisanýn hercümerç hali
Bilmez iken kalem nedir titreme nedir
Sýrrýna erenler adýna
Oku! ! ! kelamý aþkla yazýlaný
El deðmemiþ bir bekleyiþti
Cebel-i nûrdan yayýlan abý-hayat çeþmesi
Yüzünü yýkýyor kainat
Gözleri ýþýl ýþýl güneþin
Bir de sen söyle
Ey Hatemül Enbiya
‘Hak geldi batýl zail oldu’
Selama dursun her adýmýnla sýkýþan nefesler
Göðüs kafesini parçalýyor kalp
Bir toz olabilseydim duvarýnda o an
Sen nasýl dayandýn hirâ...
Dökülen yýldýzlardan belliydi
Baþ aþaðý düþen kýrýk tanrýlardan
Kapanan gök kapýlarýndan
Sütunlarda tam inþikak vakti
Gayrýsýna meyil yok
Gayrýsý yok!
Yürü ey iki cihan Serveri
Ayaklarýn altýnda yanan kumum
Bas üstüme izinin visaline sevinsin ruhum