Tanýdýk bu efkâr bilirsin
Tozlu bir mabedin mihrabý gibi
Ekmek zehir su acý tek tek soluyorum nefesi
Tahammülüm isyanda gittiðinden beri
Bul beni yitiðim
Seni kaybediþimin son arzusu bu
Yanaþamýyorum þimdilerde soðuk enkazýma
Suçumun ifþasýndan kaçýyorum her defasýnda
Çöküyor üstüme tövbenin kara bulutlarý
Zift kokuyor dilim ellerimi açtýðýmda
Yoruldum sen olmadan menzile varamayýþýmdan
Kimliðimden soy beni benden geçen yol benim
Tufanýn batýrdýðý o yolcusuz sal benim
Esrik bir avuntu içinde dolaþtýðým
Yer kývýlcým gök ateþ
Keser boðazýmý selametin saðýr yaný
Sökülür yüzümden tebessüm
Önüme getirilir yokluðun
Sýðýnýrým sebebin mahcup örtünsündeki avuntuya
Acýnýn mahzenine iner gözlerim
Ey varlýðýn en pak Zühre’si
Zülfikar’ýn acýtmaz canýmý gel
Kýldan incedir boynum helaldir kaným
Aklansýn þu ahvalimin dengesiz diz çöküþleri
Narýn orta yeri desise bahçesi
Bu durgun halimin akýntýsý gel
At ruhuma ziyaný yüküne müptelayým
Ben ki kanadý kýrýk kapýndaki gedayým
Aç gözlerimi ey aþk tutuldu güneþim ayým
Seyrettim bitiþimi ömür denen o camda
Kalksýn perdelerin efsunlu intiharý
Ben ki kaybetmenin fakiri bir garip budalayým
Nice fýrtýna gördüm hem yenildim hem yendim
Beni ayakta tutan sende bulduðum kendim