Her þey bu kadar Seni hatýrlatýrken, Ne boþ bir çabaydý Seni unutmaya çalýþmak… Alýþamayacaðým biliyorum, bile bile alýþmaya çalýþýyorum Yokluðuna…
Yaðan yaðmur, beni incitirdi en çok, Her þey de o kadar Sen varsýn ki, Tam her þeyin olduðu zamana mý denk gelmiþti geliþin? Bu kadar mý boþtum ben?
Rast gele çalan þarký listemdeki her çýkan sýradaki þarký da bile sen varsýn… Yürüdüðüm yollarda, uðradýðým sokaklarda, Akþamýn karanlýðýnda, Sabahýn Güneþ’inde, Olmadýðýn bir þey býraksaydýn bari giderken…
Olmadýðýn bir yer, olmadýðýn bir an, Kýsacýk bir zaman dilimi Bir avuç yaðmur, bir karýþ toprak býraksaydýn bana Ben ölünce de mi seveceðim seni?
En çok üþürken aklýma geliyorsun Sen gidersin, soðuklar kalýr bana, Sen üþürsün, ben donarým, sen ýsýnýrsýn ben yanarým… En çok soðuklar anlatýr beni sana…
Kar’la andým Seni, yaðmurlarda yýkadým düþlerimi Ben en çok Güneþ’de sevdim Seni.. Çünkü sen en çok benim Güneþ’imdin, Her sabah þehrime uzaktan doðan, en çok ben Sen de ýsýnýrdým…
Tam da böyle biter iþte aþklar Günümüzün aþk’larý kýrklanmýyor, kýrk gün geçmiyor üzerinden Ömürler az gelirken, kýrk gün olmadan bitiyor Ben de niye bitmiyor, niye benimki de kýrk gün olmadan geçmiyor?
Gözyaþlarým o kadar çoðaldý ki ardýndan, Yaðmurlar incindi… Öyle çok ýslak kaldý ki kirpiklerim, rüzgar esse kýrýlacaktý Ben en çok sen gidince; kýrýldým…
Çocuktum iþte yanýnda, en çocuk halimle sevdim Seni, Annesini deðil, seni isteyen minik bir kýz çocuðuydum, Kýrmýzý, fýrfýrlý eteði olan, kýrmýzý tokalý ayakkabýlarý Çamurlanan, Ben en çok , Sen gidince ; Büyüdüm…
Ýki-Mart-ÝkiBinOnBir*18:30 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.