MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son perde
Ümmühan Yıldız

Son perde






Heyecan verici,
Salonu dolduran izleyicilerden
Binlerce çiçek yaðmýyor üzerine
Çýðlýk atan hayranlarýn yok
Coþku çýð gibi büyümüyor
Sisler ve ýþýk oyunlarý gibi deðil



Kararýný uygula
Kendine bir bilet al
Hayatýn karaborsaya kalmadan



Kolay deðil,
Sözcükler konuþmaya baþlarken
Kýpýrdamadan
Boðazýna yumrular düðümlenir
Gözlerini kapatýp derin bir nefes al
Veda etmenin kararý zor olsa da



Uzun yýllar onunlaydý
Hýnca hýnç dolu seyircilerin arasýnda
Kulisten çýkýp hedefe odaklanmýþ
Bu yolun sonunda varmak istediði
Oyunun son sahnesi



Her gün güneþin batýþýnda
Yanýna süzülerek yatan gözyaþlarý
Sabahýn ilk ýþýklarýna kadar koynunda



Bu gece maskenin ardýndaki kadýn
Kendini saklamaya çalýþmýyor
Boynuna taktýðý sahne kostümünü çýkararak
Bütün çýplaklýðýyla
Kara gözleri dolu dolu
Onca yýlýn en acý oyunu oynuyor
Perdeler kapanýrken



Hiç þüphe yok ki!
Ýzleyenlerin hepsine dokunuyor
Bir parça iz de kendilerine



Kararýný uygula
Kendine bir bilet al
Paha biçilemez olan
Hayatýn karaborsaya kalmadan.




Ümmühan YILDIZ.





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.