devraný aþýnmýþ
bir hayal kýrýðýyým
ezberi oyuk
çýrýlçýplak mesken tutmuþluðum
eridim
kýsa hikayeli hükümlerin yalanýnda
içime gömülecek
zamansýzlýðýn hatrý
kadýn aðlayýþlarýnýn biriktiði bir sayfada
sývazla beni
diren damarlarýma
bir an evvel yitip gitmeye el veriyor kendimden önce dualarým
kimsesiz vaatlerin ilticalarý
tel tel
nüsha koridorlarýnda
ilk hecesini öpüyorum yalnýzlýðýn
bilirsin ki
hüznü en çok kendini bulanlar bilir
bir de
dualarýn gözlerindeki hayalleri anlamak affetmektir
....