MEHMET’İM

Þu daðlarýn kahraman mert yürekli evladý,
Gül yüzündeki nur’a kurban olam Mehmet’im
Þad olurum bakýnca, vakarlý hoþ resmine,
Ay simandaki kur’a kobran olam Mehmet’im.

Gökte þimþek gibiydin elinde silah vardý,
Ýkram eden melekler sanki sevdiðin yardý,
Heybetinin gölgesinde alem-i cihan dardý,
Koþtuðun sonsuz tur’a kurban olam Mehmet’im.

Dað baþýnda eþkýya namertlere uludur,
Tasa etme sakýn ha! Nöbet yerin doludur,
Biz biliriz ki; bu yol; hakkýn nurlu yoludur,
Mevzi dediðin kýr’a kurban olam Mehmet’im

Kimselere yurt olmaz yemin diye andýðýn,
Üç beþ soytarý gezer, adam diye sandýðýn,
Kökleri kuruyacak, boþa deðil yandýðýn,
Özündeki hamura, kurban olam Mehmet’im

Ölüm içim giderken elen kýna yaktýðýn,
Sen þehitsin diyerek rütbesini taktýðýn,
Al kanlarýn içinde son bir gözle baktýðýn,
Yattýðýn o çamura, kurban olam Mehmet’im

07.02.2008
Erdal EBEM

Sosyal Medyada Paylaşın: