Oturup bir ’sen’ seyeretmek vardý,
Daha önce karþýlaþýlmamýþ bir zamanýn orta yerinde,
Bütün ikindileri yok sayýp, ilk defa yaþýyormuþ gibi.
Kahvenin kokusunu tadarken gözlerinin tam içinde,
Üþümeyi yok sayýp, yangýnlara koþarmýþ gibi...
/
Oturup birde ’beni’ seyretmek vardý,
Gitmekle kalmayý kafesleyip paslý bir kodese,
Konuþan dudaklarýna yüreðimle ’sus’ der gibi.
Ýlk aldanýþým olamayacak kadar bu köhne suretimde,
Ellerimi uzatýp, ellerinden merhamet diler gibi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.