İZMİRİM

Gecem kenetleniyor sanki
Ýzmir kokuyor düþüncelerim
Dalgýn bakýyorum rüyalarýma
Düþüyor kaþlarým
Sayýklýyorum

Sesleniyor bana sorularým
Yanýtsýz býrakýlan haykýrýþlarým
Duymuyor sarýlýþlarým
Soluk soluk dolaþýrken ben

Saðýyorum hüzünlerimi
Kenetliyorum hepsini birer birer
Sözcükler uymuyor sözüme
Ýçten içe daralýyorum

Saklanmak istiyorum dizelerden
Kaçmalýyým vakit varken Ýzmir’imden
Kordonda yosun kokusu vuruyor saçlarýma
Þiirin kuyruðunu tutmuþ çekiyorum bulutlara

Yaðmur yaðýyor sevgilere
Üþüyor içim hasretlere
Gazeteme bir damla düþüyor
Ýçim titriyor kelimelere

Noktasýný virgülünü koydum nefesimin
Koþtum durdum kopardým bir demet yasemin
Ýzmir buram buram koktu yine
Hissettim özlemini düþlerimin

Sadýk kaldý bana ellerim
Hatalar yaptý zaman zaman dillerim
Söz verdim dünyama
Yaþam kattý þiirlerime hecelerim

Yanýtsýz kaldý sorduðum sorular
Bulutlandý düþüncelerim daraðacýnda
Dondum kaldým baharýmda
Dallarým dallandý kâbuslarýmda

Baðrýmý yakýyor þamdanlar zülüfleri düþmüþ
Ýzmir süzülüyor karþý kýyýlara
Sevgi katýyor vapurdan gevrek atanlar martýlara
Temiz bir düþ geliyor simalara
Yorgun düþüyor kýyýlara

Yanký buldu izlerim kumsalda
Adým adým yaklaþtý toprak kokuma
Ben bir düþ oldum
Bir ürpertti geldi yamaçlara

Saymalý mý yýldýzlarý
Okþamalý mý esen rüzgârý
Yakýnlaþmalý umutlarým
Beni ben yapan þartlarým

Korkmuyorum Ýzmir’imden
Kordon boyunda yosun kokusu derinden
Önümde bir fincan kahve
Seziyorum bulutlarýmý yürekten

Mevsim kýþa döndü artýk
Puslu oldu cümlelerim
Sadýk hayallerimin çabasýndayým
Uçtu gitti þiirlerim

Ýzmir dürtüyor beni
Yalnýzlýðýmý soluyor bedenim
Sen ne denli uzak olsanda bana
Ceza vermiyor ruhuma dürtülerim

Yaþamý törpülemek emektir benim için
Ýzmir’im acýyor bu gece senin için
Elimde bir kitapla karþýlýyorum gecemi
Özlemek istiyorum doyasýya hüzünlerimi

ÖMER ARDALI 22 ARALIK 2011 – ÝZMÝR










Sosyal Medyada Paylaşın: