artýk ne kaldý geride
düþlerimizden baþka
bu yollar,bu kaldýrým
bizim sokaklarýmýz deðil
ayný deðil geçen insanlar
bakýþlarýnda gül yok
avuçlarý soðuk,duygusuz gözler
yoldaki kediyi bile
üþütmekteler
buz tutmuþ hayalin ayný yerde
bir heykel gibi bakýyorsun
nasýl ineyim derinlerine
hep bir yerinden kýrýk merdivenler
kaçýrýlmýþ yapýþtýrýcýlar yýllarca gerilerde
hep ayný yüzlere
tökezlemekteler
sahi duruyor musun ayný yerlerde
sarhoþ gözlerini yanýna alýp
gömüldükçe sokaklar içine
gülen maskeleriyle insanlar
kaplumbaða kabuðuna girerken
boðum boðum akmaya çalýþýrken su
açýyor musun
düþler de ýrýyor zaman geçtikçe
akan su pislik tutmaz deseler de
çoðaldýkça kir,pas ve mikroplar
nasýl da tutar
adým atýp geçemezsin karþýya
pisliðe dalar ayaklar
ah baþým ah!
baþým ah!
baþým!
baþ!
aðrýyor musun?
18.2.2012/ Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.