LOGOS

Burada
Bu karanlýðýn içinde
Alçýdan azizler, balmumundan melekler
Tanrý…
Ve onun parlayan düðün yüzü
Þehir içimde kýsa bir yürüyüþ yapýyor þimdi

Þehir ve insanlarý...

Ýnce bir sabah
Güneþte yanan yeþil çimenler
Þanssýz yoncalar
Havadaki zakkum kokusu
Ve o an
Dökülürken inançsýz günaydýnlar gözlerimden
Bir gül yelesini aþaðý düþürüyor
Miskini kaybettiði yerden

Gül de anlýyor
Yanlýþ koktuðunu

Tüm bu kokular, kayýplar ve rüyalar arasýnda
Neredeyim
Garip dünyevi bir þafak
Granit gülüþler
Melamin tenler
Ve nedenlerine yabancý bahaneler

Tüm bu görüntüler içinde
Süreme sen saplanýyor yine
Sen þeklinde ölüyorum uyandýðým her þehirde
Sen ki umurumda pek çok þeyi deðiþtiren
Sen ki gün geçtikçe daha çok bana benzeyen
Gün geçtikçe rengi daha çok solan gölge
Güneþ iþte þimdi tam tepede
Ne gerimde ne ilerimde
Gel kendine
Ve hep gizlen içimde

Ýçimin karanlýðýnda daha da uzasýn boyun

Ýþte böyle
Ben kendi içimde
Baþkalarý benim içimde
Delirmenin dirimsiz anlarýný yaþarken
Az ötede
Kargalar
Domuzlar
Duman ve ateþ
Avucumda kime ait olduðunu bilmediðim küller
Kurumuþ ve kokuþmuþ ruhlar

Tutuyorum kendimi
Aðlamýyorum
Biliyorum çünkü
Sularsam çamur olacak onlar
Ve benden öte bir hacme kavuþacaklar

jir-fhrn



Bu þiiri güne getiren Sayýn Seçki Kurulu’na ve þiire zaman ayýrýp onu okuyan, ona yorumla katkýda bulunan tüm edebiyat sevenlere saygý ve sevgiyle diyorum. Teþekkür ederim.

.
Sosyal Medyada Paylaşın: