kýrýlýyor kendi coðrafyasýnda
umuda yürüyen saðanak hayalleri
gitmeler adýmsýz
birbirinden ayrýlýyor baþýboþ dualarýn ýslak terkileri
suskun bir rüzgar geçiyor
mevsim bedenlerinden
sanki sessizliðin gölgesinde
bir týkýrtýnýn sesi
yordamsýz, klasik yaðmurlarýn
dört tarafý satýlýk
tanýklýklarýn göz uçlarýnda kalmýþ
ehlileþmiþ korkular
birde yanlýþ baharlarda imtiyazsýz
aþk nöbetleri
sen hayat
öp korkularýmdan beni
çünkü
gitmeler eflatun
kalmalar kül rengi
....