d-ipsiz gecenin kuytusunda
ne çok s-aðýrlaþtýk
geceden kalma kirpiklerim yorgun
çýkmak vardý karanlýklardan
aþýlmaz sanýlan mesafeleri
iki güvercin kanadýnda katletmek vardý
þimdi bir sahil kenarýnda olmak
uçsuz bucaksýz kumsalýn bir ucundan diðer ucuna
martýlarýn söylediði þarkýya ýslýk çalarak
yalýnayak yürümek vardý ellerin avucumda
yürümek vardý gölgendeki ayak izlerinden baþlayýp
ruhunun derinliklerine doðru
ýslanmak vardý þimdi
tepeden týrnaða sýrýlsýklam
sana inþa ettiðim gümüþ rengi þehirde
adýný haykýrýp kýrlangýçlara
hicran yüklü þarkýlar dinlemek vardý
içimden yaðmurlar geçiyor
dövüyor ruhumu dalgalar
titriyor dudaklarým
hadi
herþeye inat
koyalým üstüste tüm uçurumlarý
en yükseklerden getirelim ütopyayý
çalkalansýn g-özümüzde mavi
þu yýldýzlar, yer, gök ve ay
þahit olsun
bütün dereler denizlerden aksýn ki
o iki kelimeyle vuralým birbirimizi
gitmek vardý þimdi
limandan kalkan yunan bandýralý gemiye inat
güneþe doðru açýlmak
sevmek gibi, aþk gibi gelmek vardý
takvimler þubat ayazýný gösterirken
hoþgeldin haziran demek vardý
ah!
bilsen...
dudaktan dökülemeyen o iki kelime gibi
içim konuþuyor
dinle
karanlýð(ým)a ýþýk ol sýz içeri demek
gel
.
.
gel demek/diyememek var þimdi...