Karemela

Yanýk þekerim sert, hayatsa daha berbat,
ikisinin de ayný kâðýttan çýktýðýný unuturdum
unutmasýna da, ben tuttum birini sevdim,
hayatý nasýl sevdiysem onu da öyle sevdim:
Tarçýn kokulu kýz, Carmen, Ay Carmela...
O nane likörüne bayýlýrdý ama, ben onu
sýcacýk bir kahvenin dumanýna benzettim,
o da beni birine benzetmiþ olmalý ki, tuttu
aþk derdine düþtü, þimdiyse terketme sevdasýnda!
Aþk dünyaya bizden önce gelmiþ de erkenden
açmýþ gibi dükkânýný, onun kokusuyla tanýdým
aktarlarý, acý sözlerini aþkýn tuzu biberi saydým,
onun huylarýyla karþýlaþtým eski tuhafiyelerde:
Aynalý Pasaj, Bonmarþe ve Altýn Düðme...
Biri birine uymayan binbur huy, binbir çeþit,
bir dükkâna rastladým duvar taþ, kapý kilit,
ne tatlý sözlerim açabildi ne iyi huylu þiirim,
karemela dükkaný olduðunu en sonunda öðrendim!
Þimdi yanýk þekerim sert, hayat ondan da berbat!

Ah karemela, þekerim, aþk tatlý da insanlar berbat!
Sosyal Medyada Paylaşın: