Gelişinin Portresi

Soðuttum adýmlarýmý
senin için
Üþüdü sana gelmelerim
Uzaklaþmak,
seçeneklerden biriydi
Sevda koktu ütülerim.

Dillerin sokaðýnda
koþtu umudum
Yanaklarýmdan
süzüldü sensizlik
Yoldaþým oldu
sana akan gözyaþlarý
Bulut olup,
yaðdý ellerime

Dallarýnda uyuttum
aðaçlarýmý
Sonsuzluk içinde
hayal ettim denizimden
uzaklaþan her gemiyi,
her düþünceyi.
Kovamadým ihtiraslarýmý
Çözüldü ruhum
aldanýþýma.

Yanký buldu
çiçeklerim bozkýrýnda
Kokularý yayýldý
saçlarýma.
Güneþ ýsýttý gençliðimi
yaþlýlýk kapýmý
çalmadan henüz.

Koynumda besledim
yýlanlarýmý
Kelebeklerim öldü
karanlýðýmda
Sokamadým düþüncelerimi
beþiðine.

Ne kadar umut
olmasa da kollarýmda
Her an,
sevda dolu oldu
gözlerim.
Sen yoktun
salýncaðýnda kalbimin
Soydum gidiþlerini
baþtan baþa
Çizdim,
geliþinin portresini
Bir gidiþin var hafýzamda
birde geliþin.
Baþka hiçbir þey
Hiçbir can…

ÖMER ARDALI

01 ÞUBAT 2012 (Bostanlý 18.15 vapuru)

Sosyal Medyada Paylaşın: