Taþlarýn biçimini almýþtýr kuþlar,
Ulaklar içini koruganlarýn.
Sokaklar karartma altýndadýr,
Þarkýlar, þarkýþlalar karartma altýnda.
Bir soðuk gül, bir sakýz aðacý büyümektedir
Bir ilk çocukluk anýsý, hazin
Beþiktaþ’ta,
Artvin,
Mýsýr ve Amasra’da;
Düzyazý hanesinde biçimsiz güneþ
En son görüldüðün yerde, yani enine boyuna
Hani boyuna gittiðin yerde
Kuzeyli rüzgâra tutuldum
Seni düþündüm
Sizi ve aðustos böceklerini
Tahtaya kalkan ellerime üþüdüm.
En fazla size üþüdüm sayýn bayan,
Sizlerdiniz sustuðum beyler, baylar
Abilerim ve ablalarým
Çoðul olarak tüketilen
Bir kartpostala rastladým,
Gökyüzü mü desem, yoksa benzerimi ?
Sen ilkokuldan dönen çocuk !,
Yemin kaç para ?
Ýnsanlar alçaktan uçar..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.