akþamüstüdür, oturmuþuz
ikimizleyiz senlen hazinkâr..
dalgalarýn sesi çoðuldur, eðik, düþkýran
balýklar geçmedeyken oltalara doðru
þarap içiyor uzak ülke haritalarýnda kaptanlar
gidecek halimiz yok
kalacak yerimiz falan
güzeldir önceleri mut
üzerklidir, yakarsýn
içimde gün büyür
bozgundur sonra vedalar pir olur
çýð olur
türkü olur
öyle bakma
akþamüzerine söylenen en güzel söz;
güneþ, ýsýttýkça küçülür..
düþ, çocukluktur, azýmsanmaz ve mistik
hiç sorulur mu suya
nereye böyle ?
akacak coþkumuz yok
durulacak rýhtýmýmýz falan
niceldir umut
bir bardak çay içmektir..
erkendir hava
yorgundur belki
yaðmur yok demektir bu
artýk git n’olur..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.