O kuþlar ki
uzak mevsimlere
daðlara doðru
göç ayazý
Yalnýz kalanlar
üþüdü bunu
gidenler yalnýz
çoðul ve tarifsiz
O gökler ki
yalýz sulara inat
bir sýðýnaða ilk
topraða son defadalar
En fazla insanlar soldular
her çocuk erken,
kuz bir an gövdesidir
ýþýklar ki felaket yandýlar
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.