YAZ SİNEMASI ÇOŞKUSUNDA ELLERİM

Duyulur ýssýzlýðýn rengi
kollarýmda
Uður böcekleri cývýldaþýr
kýrlarýmda
Fikrim koþuyor
parmaklarýmda
Kalemimdeki acý
sayýklýyor beni

Yýkýldým içimdeki
merdivenleri çýkarken
Sustum
düþ kýrýklýðým
beni okþarken.
Griye boyanmýþtý
ellerine dokunan
ellerim.
Buðulu sevdaný
doldurdu ceplerim

Bulut bulut
oldu bileklerim
seni bildiðim yarýnlarýmda
Yutuyor beni
karanlýklar senfonisi
þöminemdeki ateþle
Yonttum
düþüncelerimde benliðimi
Yorgun düþtüm
kabuk baðlayan
yaralarýmda

Kayýyor yüreðimden
siyah beyaz resmin
Tutuyor
yaðmurlarý parlatan
gözlerin.
Siliniyor umudum
tekne diplerinden düþünce

Hayat bir acý
Çözüyor sesini
bu eski sancý
Burkuyor içimi
yanýk tenindeki
kaygý.
Kaygan dilinde
bir ses oldu acým
Kýrlarýmda
sessiz kalýnca.

Yarýnlarýmý soldurdum
sulamadan kelimelerimi
Yýkadým durdum
sensizliðin künyesini
Özledim
okþamaný çiçeklerimi
Himayeme aldým
korunaksýz dilimi

Yürüyordu yanýmda
yanýtlayamadýðým
sorular
Mazisiz dakikalarýma
sordum,
adýmlarla tarttým
yüreðimi

Kiþiliksiz anýlarda
çözdüm kýskançlýðýmý
Yurt oldu bana
seni sayýkladýðým
þehirler
Gölgene uçurdum
martýlarýmý
Kahkahalarda buldum
yüzümü

Otoparkta dolaþtý fýsýltý
Kulaklarým duymasada
ýþýðým oldu gülüþün
Yakýn
bir temastý
tenin yüzüme
Boy verdi suyum
bu hayat oyununa

Yaz sinemasý
coþkusunda ellerim
Parýldýyor
sesine dokunan
bileklerim
Yanýlgýsýz seçtim
hayatý
Duyularým bana
nasihat ederken

Kuyruðundan çektim
nefretlerin
Yaslandým
tomurcuklarýna hasretimin
Ansýzýn yeþerdi
umutlarým bardaðýnda
Þiirlerimin
gözlüðü oldu
gözlerin

ÖMER ARDALI

26 OCAK 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: