Islak tenine düþüyor kar taneleri
Sokaklarýn
Soyunmuþ rengini salkýmsöðütler
Uzak mesafelere
Kanatsýz düþlere aðlýyor kitaro
Çýplaklýðý gizleniyor soluðun
Baðdaþ kuruyor yüreðe sinsi isyan kipleri
Ne demeli
Düþmeli mi kaldýrýmlar dibine
Buz sözcüklerle
Yoksa sokak lambasý esaretinde sarý hüzün mü solumalý
Darmaduman kelimelerle…
Ya da karlarým vurmalý
Kurþunî sözcüklerle
Kan yaðsýn diye
Islak bakýyor sokaklar büsbütün fütursuzluðuma
Makyajsýz bir hüzün dolanadursun ayazla penceremin önüne
Yalnýzlýðýn nasýrlý ellerinden düþüyorum içime
Ölü adýmlarýný sayarak suskunluðumun
Tutunuyor kök salan sessizliðimin dallarýna pepuk kuþlarý
Kayýp aynalarýn aksinde kanayan çýðlýklarýnýn kýrýklarý batýyor topuklarýma
Bir bakýþýn mührü deðiyor tenimin otaðýna
üç nokta…..
Kaç gecedir uçurumlarýnda sendeliyorum kör uykularýn
Seyir defterimde eriyorken kar taneleri
Kýrlangýç burukluðunda bedelini ödüyorum sükûnetimin
Süt mavisi nedenler ediniyorken cýlýz bir avuntuyla
Sesime düþen esmer hýçkýrýklara nöbet tutuyor soluðum
Alnýma fýsýltýlarla kazýnan yazgýnýn ateþine
El sürerek
Yüreðimin körüðüyle can üflüyorum sessizce…
Köþe baþlarýnda gecenin
Rüzgârýn öfkesi dalgalandýkça
Yalým aðýtlarla türkülere sevdalý bakýyorum
Çýrasýný yakýyorum bezginliðimin
Kuþanýp pusatlarýný baþkaldýrýnýn
Ýmlasýz bir ýslýða tutunuyorum…
Öyküler yutkunuyorum
Aralýksýz yaðan karlar altýnda
Kardelen direnciyle mührünü taþýyorum güneþin alazlanan yürek ucumda
Bezirgânlaþan caddelerin çakýl taþlarýna siniyor yanýk kokusu masallarýmýn
evdâle zeynike’nin sesinde körpe içleniþlerle
Ýliþiyor kirpiklerimin göðüne cümle kederim benim…
Yitik bir þiiri ezberliyorum ela gözlerimle
Sessiz geçiþlerine müsaade etmeden harflerin
Genzime esrik bir hüzün çekiyorum
Sakýncalý gidiþlerden kuruyan dikenli güllerin yapraklarýný
Eyyam-ý saadete gizliyorum
Haþra dek nedametle kalbinin gözlerinden öpüyorum acýnýn…
Iraða düþüyor lehçesi bozuk sesimin
Duyduk duymadýk fermaný
Rahmine uzanýyorken zamanýn hiçliðinin
Hiç kimsesizliði öðütüyorum yankýlarýmda
Varsýn yaksýnlardý güvercin beyazý umutlarýmý
Sýrrýmda saklý aynada suretimi kazýsýn haramiler
Ah kýzýlý bin isyan düþüyorken sol yanýmdan kokuþmuþ vicdanlara
Ve çiseliyorken tenime kentin incecik yaðmurlarý
Kelimeleri yakan bir tuðyan olacak kelamým elem-i ahû zarýmla…
Çeksin artýk gece parmak izleri tenimden
Okusun dudaðýmý ilmince hece hece
Karanlýk korkularýn an vurgunu seslerle
Dilsiz dualar düþüyor ellerime
Dokunmasýn kimseler gölgemin zifirine!
Avuçlarýmda ateþ
Ýçimde hezeyan var
Þakaklarýma yazgýlanan ýssýzlýða aðlayasým var…
N’olur dokunmasýn eþim dostum gözyaþým!
Nasýlsa sâlâsý duyulacak esrikliðimin
Adýma gizlenen ceylanlarýn âhýyla…
Ya güneþi
alazýndan öpeceðim billahi yeminlerle
Ya da
kýzýl bir kefenin kýyýsýnda can vereceðim
seferi hikâyemle…