Koşuyorum
Koþuya nereden baþlasam?
Önümde oyuncak tavþanlar, ardýmda hýrslý köpekler…
Ve en öndeki ben miyim?
Deðilim ki neden çekti ayaðýmdan arkadaki boz renkli olan?
Peki öndeki dalmaçyalý neden düþtü de kalkamadý …
Oynamak için çok mu öndeydi?
Hayýr deðildi… yorulmaz hýrsým öðütledi ya bana da öndekinin önü, en öndeki, onun önü ve daha önü, en önü ve aþmýþ bir çaresizlik: nerenin önü?
Ayaðýmda topraðýn sýcaklýðýný hissediyorum..
Ve ensemde diðerlerinin soðuk nefeslerini
Bacaklarým durmak bilmiyor,hep ayný harmoni ayný periyot
Düzenime karþý mý çýkacak ki kalbim, ve olmasý gerekenler?
Ne gerekiyor sahi?
Neden ezmek zorundayým diye mi soruyorum?
Ne için koþuyoruz?
Ya önümdekiler durursa ve onlara takýlýr düþersem, koskoca koþu berbat olur da, hepimiz birer bacaðýmýzý kaybedersek, ya da kalbimizi?
Kalbim olmasa da sadece bacaklarýmla mý idare etsem…
Peki bacaklarýmdaki cesareti kim verecek?
Buruþmuþ beynim olduðunu hiç sanmýyorum.
Ve kýrbacý vurdu sahibim koþmaya devam ettim düþünmeden ayný periyot ayný harmoni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.