arap bir kadýnýn eline aðýt yakýyordu güneþ gizlice seviþiyordu yalnýzlýkla bir kadýn kimse o çocuðu sevmiyordu doðruca kimse yazmýyordu o þiiri turuncu bir sevince aðlýyorduk yalnýzca kadýnlar oðlan çocuðu bekliyordu tanrýdan benim keyfim kaçýyordu kadýnca
birþeyleri idam ettirmek gerekti artýk ibranice ilahi söylüyordu sakallý adamlar bu yürüyüþ cenaze töreniydi bir aþkýn çocuklar geliyordu gidiyordu çocuklar sulu bir yalanýn en ortasýndaydým aðlýyordum kýsa bir aðýtla
kurþunlar geldi sonra, gitti çocuklar rahmini tutuyordu kadýn karanlýða gebe arkasýnda o büyü vardý izliyordu benim ellerim açýktý tanrýya kimse o çocuðu sevmiyordu artýk kimse yazmýyordu o þiiri doðruca
Sosyal Medyada Paylaşın:
submarine Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.