Mutsuzluk bir kelebek

çünkü saat iki olmuþtu
uyumam gerekiyordu, rüyalarýmý çözmek için,
hýzlý göz hareketlerinden daha fazla bir anlama sahip olmalýydý onlar,
sonradan hatýrlanmalýydý hepsi,
eski birer anýydýlar çünkü.
en eskisi kuþburnu,
insanlar uluydular bense aþýktým bir ayrýmsamaya.
önce göründü bir an, sonra kayboldu hemen,
ayrýmsadým ama, vardý o ve aþýktým ben,
kuþburnu muydu?
belki..
en azýndan o isme yakýþýyordu, kýrmýzý, duru,
hayat kokan bir sývýydý belki sadece aþýk olduðum
sonra aynaya baktým, belki yine ayrýmsarým,
farkýnda olduklarýmýn hepsini bir kenara koyup
tüm dikkatimi gözlerime verirsem onu görürüm,
o gözlerimde, biliyorum,
o bilmiyor gözlerimde olduðunu,
o yerini bilmiyor, hep kayboluyor,
ben kontrol edip bulmaya çalýþýyorum,
ellerim yanlýþ þeyler yapýyor
bir çay kaþýðý sonrasý,
ve de oyuk bir çift göz, belki kör olursam ayrýmsamam gereken hiçbirþey kalmaz,
ama kör deðilim, bak!
nasýl da kýrmýzý çay kaþýðý, ama kör deðilim,
ve sonrasý çay kaþýðý
çünkü uyumam gerekiyordu,
kör olmadýðýmý göstermek için
tiz sesler çýkarýp onu arayacaktým
rüyalarým gerçekti
hýzlý göz hareketlerinden daha az gerçeklerdi
gerçekler hep azdý
ve de yanýlsamaydý gerçekler



Sosyal Medyada Paylaşın: