AŞK ÖLÜR

/geceyi sýrtlayanlarýn
aðýr olur gündüzleri../



varlýðýmýn duvarýnda açýlan
kurþunun kara deliði gitgide büyüyordu


her an kuþkuyla beklediðim
saðlam basmayan bakýþlarýmýzýn
hangisi kýrýlacaktý önce!


acý dünyamýn içinde
bilinmeyen bir geleceðin aleviyle
zihin yolculuðuna çýkamaz
dýþýma taþamadan
zaman merdivenlerini týrmanýp
korkuyla körleþmiþ ruhuma inen sesle
binlerce zerreye bölünürdüm


gizli bir dünyayý keþfetmek
mümkünsüzdür hissizleþen sevgide
ve ben umutsuzca bir cüceye dönerdim içimde


öfkemin taþkýnlýðýndan
anlamsýz bir yanký dökülürken
bir meczup gibi
ne istediðini bilmeden
yýrtarak perdeli sessizliðini
uyuyan anýlarý canlandýrýp
bakýþýnýn görüntüsünü giyinir
aþkýný kanat çýrptýrýrdým gözlerimde

derelerimdeki cýlýz sular kayarak
nehirlerine dolardý

zaman ýslak bir elbiseydi
bacaklarýma yapýþan
gecenin karanlýðý kalýndý...
arkada zaferin tozunu býrakan sen
görmedin bunu

kýzgýn gözyaþlarýmýn tuzuyla tutuþmuþ
acý dilim, hiç tatlanamadý

bilir misin?
babalarý ölünce büyüyemeyen
küçük kadýnlarýn
yaban gölgelerle konuþur hep gözleri


ölülerin bir adresi olduðunu inkârda
tek bir kuþun
ayak izini ararlar, daldaki her yaprakta
bundandýr belki taþýnamazlar
yaslandýklarý omuzda/n çabuk düþer baþlarý

derinlere dalar ýþýk
aþk ölür her seferinde…


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký,þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: