Zamanca
Evvel gözlerimin içine karýþtýn
Karþý bahçe asmalarýnýn birinde
Bir salkým üzümdü gözlerin
En güzel þarap þiþelerine sýðdýrmalýktý
Ýçmek için fazla kýymetli,
Saklamak için mahzenlerde,fazla dayanýlmazdý;
Kokusuna sarhoþ olunacak gibi...
Karþý bahçe asmalarýnýn tüm salkýmlarýný
Kýskançlýktan tane tane çürütecek gibi...
En çok sana vururdu güneþ,en çok sana düþerdi yaðmur
Ve hepsinden ziyade,en çok sana katardýk sevgimizi
Biz ki,senden baþka olan sen’dik
Yalnýzken hep üç kiþiydik;
Bir ben,iki gözlerindik.
Karþý bahçenin zamanca yakýldýðýný gördük
Salkým salkým ölüyorduk yollarda
Tane tane dökülüyordu avcumuza bir veda
Sus olduk çýðlýklarda,pus olduk Kaf doruklarýna
Üç kiþiydik;yarým kadar deðildik.
Sonra sesime karýþtýn
Makamý buselik olan bir þarký güftesi oldun
Bir veda busesinin yokluðuna ithafen,
Bin cefaydý koynumuza sokulan cebren
Odalar haykýrmak içindi,plaklar kýrýlmak
Kelimelerse dönüp dolaþmaktaydý sana varmaya
Sol anahtarý,sol yanýmdakini bir sana açardý;
Yokluðunda kilitli ve kýrýlmaya mahkum kaldý
Sesime karýþtýn,cümlelerime ve de eslerime...
Sonra susturuldum zamanca;
Eski defter yapraklarýnda silinen notalar gibi...
Boþuna bir sessizlik sardý þehri
Haykýrýlacak bir þey,her neyse’ye takýldý.
En son aklýma karýþtýn
O zaman caydým kendimden
Âmâ olup yumardým gözlerimi sana
Ahraz olup içime içime susardým
Lakin aklýmý kaçýrdýkça,aklýmýn peþine takýldým
Olduðun yer aklýmýn vardýðý yerdi
Olmadýðýn her yer mezarlýktý fikrime
Ve ben yalnýzca ölümlerden kaçtým.
En son aklýma karýþtýn;
Ölüm dokunmadý da canýma,
Âmâ,ahraz,kaçýk bir ben kaldý bana.
Meltem Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.